Evet sevmek vazgeçmektir. Sevgi insanı bencillikten arındırır. Bencillikten arınan insan ise gerçekleri kabul eder, kimse kendini değiştiremiyor maalesef, falsolu bir partnersen bunu zaten çok iyi biliyorsundur.
Ve bencilliğinden arındığında şunu söyleme cesaretini gösterirsin ; "ben seni mutlu edemedim, edemem cok istesemde, ama bu senin mutlu olma şansını elinden alma hakkını bana vermez ! sana mutlu olma fırsatını, senin hayatından çıkarak aslında sana geri veriyorum..."
Acılar paylaşıldığında değil yalnız yaşandığında asildir. Ve sevgin, tüm acıları göze alarak o kişiye mutlu olma şansını ondan vazgeçerek, ona armağan ettiğin kadar asil ve gerçektir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder